استان اصفهان با مساحت ۱۰۷۰۴۵کیلومتر مربع در بخش مرکزی ایران واقع شده است. این استان از شمال به استان های مرکزی، قم و سمنان، از جنوب به استان های فارس و کهگیلویه و بویراحمد، از مشرق به استان های یزد و خراسان جنوبی و از غرب به استان های لرستان و چهارمحال و بختیاری محدود شده است. آب و هوای استان اصفهان از نوع بیابانی است و وجود رشته کوه های زاگرس در قسمت غرب آن مانع نفوذ رطوبت به نواحی مرکزی و شرق استان می گردد.
اصفهان، استانِ گنبدهای فیروزهای، دیوارههای اسلیمی، پلهای معروف و بناهای کمنظیر در مرکز ایران است. این استان سومین استان پرجمعیت و ششمین استان پهناور ایران است. جمعیت استان علاوه بر فارسها، از لرهای بختیاری، گُرجیها و جمعیت اندکی از ارمنیها و یهودیها تشکیل میشود. بخش بزرگی از مساحت آن پوشیده از کویر و بیابان است […]
(عکس تزئینی است) نویسندگان سید علی نکویی نائینی ۱ حمید برقی ۲ ۱ دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی روستایی دانشگاه اصفهان و کارشناس ارشد نظامهای بهرهبرداری سازمان تعاون روستایی استان اصفهان ۲ استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی روستایی دانشگاه اصفهان چکیده مطالعه پایداری کشاورزی مستلزم ارزیابی جامع و یکپارچهای از دینامیسم حاکم و ارتباط تنگاتنگ […]
این میدان در طول دوران مختلف کاربری های متنوعی داشته است که از آن ها می توان به عملکرد سیاسی به لحاظ استقرار کاخ سلطنتی (مراسم تشریفاتی، رژه های نظامی، مراسم تعزیر محکومین و غیره)، عملکرد مذهبی به لحاظ استقرار دو مسجد (اجرای مراسم و آیین های مذهبی، بر پایی نماز جماعت در مواقعی که جمعیت نمازگزار بیش از گنجایش مسجد امام بود)، عملکرد تجاری به لحاظ وجود مغازه ها و قرارگیری در بطن بازار (استقرار چادرهای دستفروشان، ازدحام مردم برای خرید و غیره) و عملکرد تفریحی (آتش بازی، چوگان بازی، قاپون اندازی، شاطردوانی، جشن ها و اعیاد ملی، بازیگری، خیمه شب بازی، نقالی و بندبازی) اشاره کرد.