معرفی ایلات عشایر استان بوشهر

وسعت و جمعیت استان

استان بوشهر با مساحت ۲۷٬۶۵۳ کیلومتر مربع، در جنوب غربی ایران واقع شده است. این استان از شمال به استان های خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد، از شرق به استان فارس، از جنوب و غرب به خلیج فارس (۷۰۷ کیلومتر مرز دریایی) و از جنوب شرقی به استان هرمزگان محدود می شود.

استان بوشهر به دلیل وجود نیروگاه هسته‌ای از اهمیّت راهبردی برخوردار است‎‎ به گونه ای که به عنوان پایتخت انرژی ایران شناخته می شود و به ‌دلیل قرار گرفتن در سواحل استراتژیک خلیج فارس، صادرات و واردات دریایی، صنعت صیادی، وجود ذخایر نفت و گاز (پارس جنوبی و شمالی)، کشاورزی و نخلداری از اهمیت اقتصادی زیادی برخوردار است.

جمعیت: بر اساس سرشماری نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت استان بوشهر یک میلیون و  ۱۶۳ هزار و ۴۰۰ نفر است. مرکز این استان بوشهر می‌باشد.

جمعیت عشایری

بر اساس نتایج پایه اولین سرشماری ثبتی مبنایی عشایر کوچنده کشور در سال ۱۳۹۹، جمعیت عشایری استان بوشهر در دوره قشلاقی چهار هزار و ۲۳۶ خانوار با جمعیت ۱۷ هزار و ۷۰۹ نفر است. عشایر این استان دوره ییلاقی را در استان های فارس و اصفهان سپری می کنند.

این در حالی است که بر اساس اطلاعات سومین سرشماری رسمی عشایر کوچنده کشور که در سال ۱۳۸۷ توسط مرکز آمار ایران انجام شده بود، جمعیت عشایری استان بوشهر در دوره قشلاقی ۱۷ هزار و  ۴۳۱ نفر (۳۳۱۱ خانوار) بود.

ایلات و طوایف

ایلات: ایل قشقایی

طوایف: شش بلوکی، فارسیمدان، دره شوری، کشکولی بزرگ و عمله.

شهرستان های عشایرنشین

شهرستان های عشایرنشین استان بوشهر عبارتند از: بوشهر، دشتستان، دشتی، تنگستان، دیر، جم، دیلم.

تعداد و نوع دام عشایر

نوع دام در اختیار عشایر استان بوشهر شامل دام سبک (گوسفند و بز) و دام سنگین (گاو، گاومیش، شتر) است. بر اساس اطلاعات آخرین سرشماری عشایر کوچنده کشور در سال ۱۳۸۷ توسط مرکز آمار ایران، در مجموع عشایر استان بوشهر ۳۵۷ هزار رأس دام سبک و  ۴ هزار رأس دام سنگین در اختیار دارند.

مهمترین تولیدات عشایر استان

مهم­ترین تولیدات لبنی: شیر، پنیر، کره، ماست، دوغ و کشک.

مهم­ترین صنایع دستی: گلیم، گلیمچه، قالی، قالیچه، جاجیم، مفرج، چنته، گبه و سیاه چادر.

مهم­ترین گیاهان دارویی: آویشن کوهی، چای کوهی، بومادران، پونه، پیاز کوهی و موسیر.